บทเริ่มต้นเล่าเรื่อง! [เงิน เครดิต หนี้สิน]
ชีวิตคนเรานั้นมันสั้นนัก แถมยังไม่มีอะไรแน่นอนอีกด้วย
อยากบอก อยากเตือนทุกคนเหลือเกินว่า เราจำเป็นต้องวางแผนการเงิน
ให้ดี ตั้งแต่อายุยังน้อย ยิ่งได้ทำตั้งแต่สมัยวัยรุ่นยังเรียนอยู่ก็ยิ่งดีมากๆ จงอย่าได้
ประมาทกับชีวิต มัวเมาแต่การใช้จ่ายสิ่งที่ฟุ่มเฟือยเป็นนิสัยตั้งแต่ยังเด็กยันโต
ผู้เขียนเกิดในยุคเก่า ไม่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยหาข้อมูลได้ง่ายๆเช่นทุกวันนี้
ไม่ได้รับข้อมุลข่าวสาร แนวทางสิ่งที่ควรทำ หรือไม่ควรทำ ไม่มีเทคนิค กลยุทธ์ใดๆ
ในการดำรงชีวิตให้ปลอดภัยและดีที่สุด ไม่ได้รับการสั่งสอน ตักเตือนหรือชี้แนะจาก
ผู้รู้ผู้มีประสบการณ์ที่มาเล่าถ่ายทอดให้เราฟังไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจเหมือนยุคนี้
ขอย้ำอีกครั้งว่า...ไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆ ใช้ชีวิตแบบเสี่ยงๆ มาโดยตลอด
ลองผิดลองถูก ใช้บทเรียนจากประสบการณ์ ใช้สอนตัวเองตลอดมาจนถึงทุกวันนี้
รู้สึกว่าตัวตนนี้เต็มไปด้วยประสบการณ์ชีวิต ที่อัดแน่นไปทั่วทุกอณูในร่างกาย
คิดที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ ทั้งสิ่งที่ดี และสิ่งที่ผิดผลาดในชีวิตมาเล่าสู่กันฟัง
สิ่งที่ "อยากเล่า" เป็นเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งในชีวิต ก็คือเรื่อง "เงิน" นั่นเอง
เป็นเรื่องราวที่ "เล่าได้ยากมากที่สุด" เช่นเดียวกัน...ยากในการถ่ายทอดให้เห็นภาพได้
อย่างชัดเจนเข้าใจ แล้วได้นำสาระที่ดี นั้นไปใช้เป็นแนวทางให้เกิดประโยชน์กับชีวิตได้
เล่าเห็นข้อผิดพลาดที่ไม่ควรทำตาม และหลีกเลี่ยงสิ่งเป็นโทษนั้นไม่ให้เกิดขึ้นกับตน
แม้แต่เริ่มต้นเล่าเรื่อง....ยังรู้สึกกดดัน และเกิดความเครียดขึ้นมาเฉยเลย !?
เมื่อร่างกายอารมณ์มันต่อต้านเช่นนี้ก็ถือว่าเรื่องนี้สำคัญยิ่งกับใจเรา! วงจรนี้ได้เริ่มต้น
จากทำงานให้ได้เงิน มีเครดิต กู้ยืมธนาคาร ซื้อบ้านที่ดิน รถยนต์ สิ่งของฟุ่มเฟือย
จากทำงานให้ได้เงิน มีเครดิต กู้ยืมธนาคาร ซื้อบ้านที่ดิน รถยนต์ สิ่งของฟุ่มเฟือย
มีภาระค่าใช้จ่ายต่างๆในครอบครัว จนกระทั่งเกิดเป็นภาระหนี้สินก้อนใหญ่ขึ้นมา !!
